ทำไม Disneyland ถึงเมินไทย ? วิเคราะห์ทุกความเป็นไปได้

• Disneyland (ดิสนีย์แลนด์) เป็นชื่อที่ใช้เรียกสวนสนุกในเครือของThe Walt Disney Company

• เป็นพื้นที่หนึ่งที่รวมทุกอย่างของดิสนีย์ไว้ครบ ปัจจุบันมีทั้งหมด 6 แห่งทั่วโลก ได้แก่ แคลิฟอร์เนีย, ฟลอริดา, ญี่ปุ่น, ฮ่องกง, จีน และ ฝรั่งเศส

• คำถามคือ… ถ้าไทยเป็นประเทศท่องเที่ยวยอดนิยมระดับโลก ทำไม Disneyland ยังไม่เลือก “ลงหลักปักฐาน” ที่นี่สักที?

ภาพใหญ่ของอุตสาหกรรมธีมพาร์กระดับโลก

ก่อนจะถามว่า “ทำไมไม่มาไทย” ต้องเข้าใจก่อนว่า Disneyland ไม่ได้มองตัวเองว่าเป็นแค่สวนสนุก

• Disneyland มองธุรกิจแบบ Ecosystem ทั้งเมือง ไม่ใช่แค่สวนสนุก (สร้างทั้งเมืองให้เกิดรายได้ครบวงจร) ต้องมีโรงแรม รีสอร์ต ร้านค้า ระบบขนส่ง และพื้นที่พัฒนาเชิงพาณิชย์รอบข้าง
• โครงการหนึ่งใช้เงินลงทุนระดับ หลายแสนล้านบาท เช่น Shanghai Disney Resort ที่ลงทุนกว่า 5.5 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ และต้องใช้เวลาคืนทุนยาวนานเป็นสิบ ๆ ปี ซึ่งไทยยังไม่มีโครงสร้างระดับนี้ เกิดความเสี่ยงอาจทำให้ประเทศ ขาดดุลการค้า

ปัจจัยด้านเศรษฐกิจมหภาคในเอเชีย

หนึ่งในโจทย์หลักของ Disney คือ รายได้ในประเทศต้องใหญ่และเสถียรพอ

• Disney เลือกประเทศที่มีรายได้เฉลี่ยสูงและกำลังซื้อสม่ำเสมอ

• เศรษฐกิจต้องใหญ่พอที่จะค้ำรายได้ในประเทศแบบระยะยาว
• ไทยยังมีกำลังซื้อเฉลี่ยต่ำกว่าประเทศที่ดิสนีย์เลือกลงทุน
• ที่ญี่ปุ่นมีกำลังซื้อสูงกว่าไทยหลายเท่า ทำให้ตั้งราคาบัตรระดับพรีเมียมได้

ความคุ้มค่าการลงทุนระยะยาว

Disneyland ไม่ใช่โครงการที่สร้างแล้วคืนทุนในไม่กี่ปี..

• ระดับการลงทุนของรีสอร์ตหนึ่งแห่ง อยู่ในช่วง หลายแสนล้านบาท และต้องบริหารให้อยู่ได้ยาว ๆ เป็นสิบ ๆ ปี

• ตลาดไทยต้องพึ่งนักท่องเที่ยวต่างชาติมากเกินไป ทำให้รายได้ไม่เสถียร

• ประเทศที่มีประชากรใช้บริการ “ซ้ำ” ได้เยอะ เช่น ซื้อบัตรรายปี พาลูกไปทุกปี หรือใช้สวนสนุกเป็นทริปของครอบครัวอยู่เรื่อย ๆ

โครงสร้างพื้นฐานและระบบรองรับเมือง

ลองนึกภาพเมืองที่มี Disneyland สักแห่ง…

• ต้องมีระบบขนส่ง mass transit เชื่อมถึงสวนสนุกโดยตรง
• เมืองต้องรองรับผู้เข้าชมหลายหมื่นรายต่อวันแบบต่อเนื่อง
• Tokyo Disney Resort มีสถานีรถไฟเชื่อมตรงถึงสวนสนุก และมีทั้งศูนย์การค้า โรงแรม และเมืองรอบ ๆ ที่โตอยู่แล้ว
• Shanghai Disney Resort มีสถานีรถไฟใต้ดินเชื่อมเข้าพื้นที่รีสอร์ตโดยตรง รวมถึงถนนสายหลักและโครงการเชิงพาณิชย์รอบ ๆ ที่วางแผนมาพร้อมกันกับสวนสนุก

• ไทยยังไม่พร้อมทั้งด้านระบบราง การกระจายคน และโครงสร้างรอบพื้นที่

กลยุทธ์ระดับภูมิภาคของ Disney

Disney ไม่ได้เปิดสวนสนุกแบบหว่านทุกประเทศ

• ดิสนีย์ไม่เปิดหลายแห่งในภูมิภาคเดียวกันเพื่อไม่ให้ตลาดทับซ้อน
• เอเชียตะวันออกมีครบแล้ว คือ โตเกียว ฮ่องกง เซี่ยงไฮ้

• การเปิดเพิ่มในไทยไม่ช่วยเพิ่มตลาด แต่ทำให้กระจายรายได้ไม่คุ้มค่า

• แน่นอนเลยว่าลูกค้าจากอาเซียนจำนวนมากอยู่ในรัศมีเดินทางของฮ่องกงอยู่แล้ว

พฤติกรรมผู้บริโภคและกำลังซื้อในไทย

ประสบการณ์แบบดิสนีย์ เป็นสินค้า ระดับพรีเมียม

• ราคาบัตรแบบ 1 วัน ถ้าเทียบกับรายได้เฉลี่ยของไทยแล้วถือว่าสูงมาก
• ฐานผู้บริโภคไทยจำนวนมากนิยมบินไปญี่ปุ่นเพื่อประสบการณ์ “ของจริง” มีกำลังจ่ายไหว

ลองมองพฤติกรรมจริง ๆ รอบตัวเรา

• คนที่รักดิสนีย์ส่วนใหญ่เก็บเงินไป Tokyo Disney หรือ Hong Kong Disneyland เพราะรู้สึกว่าได้เที่ยวต่างประเทศด้วย
• ถ้า Disneyland ในไทย แต่ราคาบัตรใกล้เคียงกับญี่ปุ่น/ฮ่องกง หลายคนอาจคิดว่า “ไหน ๆ จ่ายแพงแล้ว ขอบินไปญี่ปุ่นเลยดีกว่า ได้ทั้งดิสนีย์ และบรรยากาศญี่ปุ่นให้มันครบจบในทริปเดียว”

ค่าเงิน ต้นทุนก่อสร้าง และโครงสร้างราคา

อีกมุมที่คนไม่ค่อยพูดถึง คือ “ความเสี่ยงด้านการเงิน”

• วัสดุ เครื่องเล่น และเทคโนโลยีส่วนใหญ่ต้องนำเข้า ทำให้ต้นทุนสูง
• การผันผวนของค่าเงินส่งผลโดยตรงต่อการบริหารต้นทุน หากค่าเงินบาทอ่อนค่า ต้นทุนก่อสร้างสามารถพุ่งขึ้นทันทีหลายพันล้าน
• การสร้างและบริหาร Disneyland ต้องใช้แรงงานจำนวนมาก ทั้งด้านก่อสร้าง การบริการในสวนสนุก โรงแรม และร้านค้าต่าง ๆ

• อัตราการจ้างงานในไทยต้องรองรับจำนวนพนักงานหลายพันคน พร้อมทักษะเฉพาะด้าน ซึ่งอาจเป็นข้อจำกัดสำหรับโครงการระดับนี้

  ภาพแสดงพื้นที่สวนสนุก Disneyland ที่ USA.

สรุปในมุมผู้เขียน

• Disneyland ต้องการเมืองที่รองรับทั้งระบบ ไม่ใช่แค่สวนสนุก ต้องมีโรงแรม ร้านค้า ระบบขนส่ง และพื้นที่พาณิชย์ครบวงจร ไทยยังไม่พร้อมในระดับนี้

• การลงทุนสูงและคืนทุนช้า โครงการใช้เงินหลายแสนล้านบาท และคืนทุนหลายสิบปี ตลาดไทยยังมีกำลังซื้อไม่เพียงพอ

• โครงสร้างพื้นฐานไม่พร้อม ระบบขนส่งและการรองรับผู้เข้าชมหลายหมื่นคนต่อวันยังไม่เพียงพอ

• ความเป็นไปได้ในอนาคตของไทย ไทยมีความได้เปรียบด้านนักท่องเที่ยวจำนวนมากแต่ยังขาดโครงสร้างเมืองที่จะเป็น ศูนย์กลางแบบ “ซุปเปอร์ฮับ” ได้ เพราะตลาดภายในไม่ใหญ่พอรองรับโครงการระดับดิสนีย์ และที่สำคัญ จำนวนของผู้ที่พร้อมจ่ายบัตรเข้าในราคาพรีเมียมยังมีจำกัด

ในมุมของผม ในฐานะคนที่ใช้เวลาส่วนใหญ่กับการอ่านโครงสร้างเศรษฐกิจ–การเงิน การศึกษาเคสของ Disneyland ไม่ได้สะท้อนแค่ความฝันของคนอยากเที่ยวสวนสนุก แต่เป็นตัวอย่างเคสจริง ว่าประเทศหนึ่งจะต้องยกระดับ เศรษฐกิจ เมือง และกำลังซื้อของคนในประเทศ ขนาดไหน ถึงจะดึงดูดโปรเจกต์ระดับโลกให้เข้ามาลงทุนได้จริง

อ้างอิง

• ทำไม Disneyland ถึงไม่เปิดที่ ประเทศไทย
  • https://www.longtungirl.com/1240
• ทำไม Disneyland ถึงยังไม่มาเปิดในประเทศไทย
  • https://www.amarintv.com/spotlight/business-marketing/501513
• Thailand still has a chance. Is it your own “Disneyland”?
  • https://en.moneyandbanking.co.th/2024/109301/

บทความนี้เขียนโดย

ปกรณ์เกียรติ พูลสุข — นักเขียนและนักวิเคราะห์ตลาดการเงิน ประจำเว็บไซต์ thaibrokerforex.com
มีประสบการณ์ในตลาด Forex และการลงทุนกว่า 12 ปี เชี่ยวชาญการมองภาพใหญ่ของตลาดเงิน–ตลาดทุนอ่าน ถ้าคุณสนใจมุมคิดมองโลกเศรษฐกิจและการเทรด สามารถอ่านงานเขียนทั้งหมดของผมได้ที่ คลิก!